برادران سیسترز ـ ژاک اودیار
همه چیز در اسم فیلم گنجانده شده: برادران سیسترز! دو برادر بزن‌بهادر که هفت‌تیر‌کش‌های ماهری‌اند، در یک چشم‌به‌هم‌زدن کلک چندین نفر را می‌کنند، آوازه‌شان همه جا پیچیده، اما وقتی می‌خواهند خودشان را معرفی کنند، اسم‌شان را جایی ثبت کنند، می‌گویند بنویس برادران سیسترز و تأکید هم می‌کنند با همان املای سیسترز (خواهران).
این شوخی سیاه تقدیر با نام خانوادگی این دو قلچماق، فشرده‌ی همه‌ی آن چیزی است که در فیلم می‌بینیم: در قرن هجدهم، دو وسترنر که برادرند، مأموریت دارند یک جوینده‌ی طلای عجیب و غریب را تعقیب کنند که فرمولی پیدا کرده برای جمع کردن حجم بیشتری طلا از راهی ساده‌تر. اما هیچ کدام از اجزای این قصه، به شکل متعارف و طبق قواعد معمول پیش نمی‌رود. شخصیت‌ها هم منطبق بر توقع ما از نمونه‌هایی که معمولاً در وسترن‌ها دیده‌ایم رفتار نمی‌کنند. همه‌ی مقدمات فراهم است برای این که یک وسترن شوخ و مفرح ببینیم اما فیلم سیاه‌تر از آن است که به چنین چیزی تبدیل شود، و البته همان مقدمات می‌تواند موجب شود یک وسترن سیاه ببینیم، ولی موقعیت‌های متعدد جفنگ باعث میشود فیلم به بیانیه‌ای موعظه‌گرانه در باب عواقب طمع مردم غرب وحشی در آن دوران تبدیل نشود.
بسیاری از دست‌مایه‌های اصلی از رمان مشهور پاتریک دویت آمده، اما ژاک اودیار در کارگردانی، توانسته تعادل ظریف بین قساوت و حماقت را در کنترل بازی‌ها، فضاسازی و ریتم فیلم حفظ کند تا به آن پایان‌بندی غیرمتعارف برسد؛ نامرادی‌های روزگار باعث میشود آدمیزاد دوباره خودش را در آغوش مادر آرام کند!
برادران سیسترز یک فیلم فرانسوی است بر اساس قصه‌ای از یک نویسنده‌ی کانادایی درباره‌ی وقایع و شخصیت‌هایی آمریکایی که در لوکیشن‌هایی در شمال اسپانیا فیلم‌برداری شده! ظاهراً موسیو اودیار حس کرده به کمی تنوع نیاز دارد.
امتیاز از ۵ ستاره: ★★★