دوره‌های نمایش و تحلیل فیلم
ترم پاییز را با برگزاری ۳ دوره‌ی متفاوت آغاز می‌کنیم
ترم پاییزی دوره‌های آموزشی ما از روز سه‌شنبه ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱ آغاز می‌شود.
روزهای سه‌شنبه به تکرار دوره‌ی ۱۲جلسه‌ای عاشقانه‌های غریب اختصاص دارد؛ جلساتی ویژه‌ی تحلیل ۱۲ فیلم به‌یادماندنی که گرچه روایت‌گر یک موقعیت عاشقانه‌اند اما شباهتی به قصه‌های عاشقانه‌ی آشنا ندارند.
جلسه ساعت ۸ شب (به‌وقت تورنتو) آغاز می‌شود و حدود ۲ ساعت ادامه پیدا می‌کند. هر هفته، هر جلسه‌ی این دوره را یک نوبت برای سینمادوستان ساکن کشورهای اروپایی، و یک نوبت برای سینمادوستان ساکن استرالیا و نیوزیلند تکرار می‌کنیم.
روزهای پنجشنبه به تکرار دوره‌ی مبانی درک فیلم اختصاص دارد؛ جلساتی برای شرح تعریف‌ها و اصول اولیه‌ی «نقد نئوفرمالیستی» و آشنایی با دیدگاه‌های نظریه‌پردازان این رویکرد کارآمد در نقد فیلم. در این دوره علاوه بر مرور مباحث تئوریک، هر جلسه به نقد یکی از فیلم‌های مهم تاریخ سینما خواهیم پرداخت.
جلسه ساعت ۹ شب (به‌وقت تورنتو) آغاز می‌شود و حدود ۳ ساعت ادامه پیدا می‌کند.
روزهای یکشنبه به یک دوره‌ی تازه اختصاص دارد: سبک در سینما. این سومین دوره از سلسله جلسات تشریح ویژگی‌های «نقد نئوفرمالیستی» است.
جلسه ساعت ۷ شب (به‌وقت تورنتو) آغاز می‌شود و حدود ۲ ساعت و نیم ادامه پیدا می‌کند.
برای دریافت جزئیات برنامه‌های ترم پاییز و ثبت نام، می‌توانید با استفاده از راه‌های ارتباطی قرار داده شده در سربرگ تماس با ما اطلاعات دریافت کنید.
دوره‌های آموزشی برگزارشده
در چهار سال گذشته، دوره‌های آموزشی متنوعی برگزار شده که اطلاعات مربوط به هر کدام در این‌جا قابل مشاهده است:
تاریخ سینما
درس «تاريخ سينما» در دو دوره‌ی ۱۲ جلسه‌ای ارائه می‌شود: دوره‌ی اول به توصيف مهم‌ترين تحولات صنعت سينما از بدو پيدايش در سال ۱۸۹۵ تا اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰ می‌پردازد. در دوره‌ی دوم، مهم‌ترين تحولات صنعت سينما از اوايل دهه‌ی ۱۹۶۰ تا دوران معاصر را پی‌گيری خواهيم كرد.
فیلم اول
یک دوره‌ی ۱۲ جلسه‌ای درباره‌ی نقطه‌ی شروع کار سینماگران دنیا. در این دوره، درباره‌ی نقطه‌ی شروع کار فیلم‌سازی و لحن خاص فیلم‌های اول صحبت می‌کنیم. در هر جلسه پس از نقد فیلمی که مشخص شده، کارنامه‌ی کارگردان آن فیلم و سبک کارش به طور کامل تحلیل خواهد شد.
دقیق فیلم ببینیم
این درس در ۱۲ جلسه ارائه می‌شود و به تحليل سكانس به سكانس ۳ فيلم مهم تاريخ سينما اختصاص دارد. در اين دوره به‌شكل عملی و با تمرين جمعی توضيح داده می‌شود كه ذهن يك تحليل‌گر به چه شكل ساختمان يك فيلم سينمايی را آناليز می‌كند.
قهرمان و مسئله‌ی رئالیسم
سی دقیقه‌ی پایانی فیلم مکث روی یک ایده و تکرار آن در قالب حوادث جداگانه است. واضح است که قرار است به کجا برسیم. فیلمساز فقط دارد تعداد بحران‌ها را بیشتر می‌کند تا ما را قانع کند. در حالی‌که می‌شد اجازه داد شخصیت‌ها بیرون از این همه حادثه‌های پیاپی، کمی «زندگی» کنند.
دکتر جکیل و آقای هاید
نیمی از درخت گردو یادآور قواعد ساختاری آخرین روزهای زمستان و ایستاده در غبار است و اگر به همان وفادار مانده بود می‌توانست بهترین اثری شود که مهدویان ساخته، اما آن نیمه‌ی دیگر را کسی ساخته که در درام‌نویسی تجربه‌ی کافی ندارد یا حتی باید گفت مبانی اولیه‌ی یک درام محکم و درست را نشناخته.
توقف در میانه
نکته‌ی امیدوارکننده‌‌ی بوتاکس این است که مظاهری نشان می‌دهد بر خلاف بسیاری از هم‌نسلانش، از «اجرا»ی درست برای خودنمایی بهره نمی‌برد. نمی‌خواهد با قاب‌بندی، حرکت دوربین یا میزانسن‌‌های پیچیده روی همکارش را کم کند بلکه دارد کارش را درست انجام می‌دهد برای کامل کردن یک ساختار از قبل طراحی‌شده که حساب و کتاب و نظم مشخصی دارد.
یک قصه‌ی پلیسی مرغوب چطور چیزی است؟
طراحی موقعیت‌های پر تنش که همیشه حول سؤال اصلی (قاتل کیست؟) بنا می‌شود، جزء حذف‌نشدنی یک قصه‌ی پلیسی است. این نوع قصه، مخاطب را تشویق به پی‌گیری اطلاعاتی می‌کند که ذره ذره داده می‌شود تا «تعلیق» حفظ شود، اما در کنارش شخصیت‌ها هم شناخته می‌شوند. موقعیت‌های ملتهب، بستری برای توضیح شخصیت محسوب می‌شوند نه این‌که خودشان هدف باشند.
تابلوی سیاه/سفید یک خانواده
در طول تماشای رادیوگرافی یک خانواده دو بار شگفت‌زده شدم! ابتدا تحت تأثیر قرار گرفتم از زحمتی که برای تولید فیلم کشیده شده؛ آماده‌سازی دقیق منابع آرشیوی، و انتخاب درست میان عکس‌ها و فیلم‌هایی که مورد نیاز بوده تا روایت را شکل دهد. در درک هوشمندانه‌ی فیلمساز از مصالح کارش و ساختاری که برگزیده تردیدی وجود ندارد.
زنان بدون مردان
در میان تولیدات سینمایی یکی دو سال اخیر، به‌تدریج سر و کله‌ی فیلم‌هایی پیدا می‌شود که در واکنش به پرونده‌های پر و سر و صدای آزار جنسی زنان (خصوصاً روایت‌های مربوط به تعرض‌های مردان در صنعت تولید فیلم) ساخته شده‌اند.در این هفته‌ها ابتدا دستیار را دیدم و بعد، زن جوان آینده‌دار را.