دوره‌های تحلیل فیلم
ترم زمستان با برگزاری ۳ دوره‌ی متفاوت آغاز خواهد شد
ترم زمستانی دوره‌های آموزشی ما از روز یکشنبه ۱۵ ژانویه ۲۰۲۳ آغاز می‌شود.
روزهای یکشنبه، سه‌شنبه و جمعه به دوره‌ی ۱۲ جلسه‌ای کارنامه‌ی یک کارگردان: رومن پولانسکی اختصاص خواهد داشت؛ تمرکز می‌کنیم بر مسیر فعالیت کارگردانی که هم‌زمان با شکل‌گیری سینمای مدرن در دهه‌ی ۱۹۶۰ کارش را آغاز کرد و اولین فیلمش باعث شهرت سینمای لهستان در محافل سینمایی دنیا شد، شش دهه به فیلم‌سازی ادامه داده و همین حالا هم فیلم تازه‌ای آماده‌ی نمایش دارد. علاوه بر این‌که درباره‌ی ۱۲ فیلم شاخص کارنامه‌ی او صحبت می‌کنیم، حواشی و جنجال‌های مختلف زندگی‌‌اش را مرور خواهیم کرد تا ببینیم هر فیلم تازه‌اش چه واکنشی به واقعیت‌های سیاسی اجتماعی زمانه‌اش در خود دارد.
این دوره با تحلیل فیلم چاقو در آب (۱۹۶۲) آغاز می‌شود و با صحبت درباره‌ی نویسنده‌ی پشت پرده (۲۰۱۰) به پایان می‌رسد.
روزهای چهارشنبه و پنجشنبه به ۲ دوره‌ی ۶ جلسه‌ایِ پیاپی اختصاص پیدا می‌کند: ابتدا مرور کارنامه‌ی بیلی وایلدر که با تحلیل غرامت مضاعف (۱۹۴۴) آغاز می‌شود و با نقد یک، دو، سه (۱۹۶۱) پایان خواهد یافت.
بلافاصله از هفته‌ی بعد، کارنامه‌ی استنلی کوبریک را مرور می‌کنیم که از تحلیل قتل (۱۹۵۶) شروع می‌شود و با صحبت درباره‌ی بری لیندون (۱۹۷۵) تمام خواهد شد.
ساعت شروع جلسات (تمامی ساعت‌ها به‌وقت شرق آمریکای شمالی است): یکشنبه‌ها ۷ شب، سه‌شنبه‌ها ۸ شب، چهارشنبه‌ها ۲ بعدازظهر (مناسب ساکنان کشورهای اروپایی)، پنجشنبه‌ها ۸ شب، جمعه‌ها ۱۰ شب (مناسب ساکنان استرالیا و نیوزیلند).
برای ثبت نام در این دوره‌ها می‌توانید به لینک هر دوره در متن بالا مراجعه کنید یا وارد سربرگ دوره‌های آموزشی شوید.
دو دوره‌ی یک کارگردان: بیلی وایلدر و یک کارگردان: استنلی کوبریک برای ساکنان ایران نیز برگزار می‌شود: جمعه شب‌ها ساعت ۷ شب به‌وقت تهران. برای ثبت نام در این دوره‌ها از طریق سربرگ تماس با ما درخواست‌تان را ارسال کنید تا لینک ثبت نام را دریافت کنید.
دوره‌های آموزشی برگزارشده
در شش سال گذشته، دوره‌های آموزشی متنوعی برگزار شده که اطلاعات مربوط به هر کدام در این‌جا قابل مشاهده است:
تاریخ سینما
درس «تاريخ سينما» در دو دوره‌ی ۱۲ جلسه‌ای ارائه می‌شود: دوره‌ی اول به توصيف مهم‌ترين تحولات صنعت سينما از بدو پيدايش در سال ۱۸۹۵ تا اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰ می‌پردازد. در دوره‌ی دوم، مهم‌ترين تحولات صنعت سينما از اوايل دهه‌ی ۱۹۶۰ تا دوران معاصر را پی‌گيری خواهيم كرد.
فیلم اول
یک دوره‌ی ۱۲ جلسه‌ای درباره‌ی نقطه‌ی شروع کار سینماگران دنیا. در این دوره، درباره‌ی نقطه‌ی شروع کار فیلم‌سازی و لحن خاص فیلم‌های اول صحبت می‌کنیم. در هر جلسه پس از نقد فیلمی که مشخص شده، کارنامه‌ی کارگردان آن فیلم و سبک کارش به طور کامل تحلیل خواهد شد.
دقیق فیلم ببینیم
این درس در ۱۲ جلسه ارائه می‌شود و به تحليل سكانس به سكانس ۳ فيلم مهم تاريخ سينما اختصاص دارد. در اين دوره به‌شكل عملی و با تمرين جمعی توضيح داده می‌شود كه ذهن يك تحليل‌گر به چه شكل ساختمان يك فيلم سينمايی را آناليز می‌كند.
چارلی در برابر چارلی
هوشمندی فیلم این است که گرچه در ظاهر، تاریخچه‌ی رشد محبوبیت یک کاراکتر را پی می‌گیرد، در لایه‌ای دیگر مشغول تحلیل رابطه‌ی ستاره‌ها با مخاطب می‌شود: تماشاگر شیفته‌ی یک کاراکتر می‌شود. آن کاراکتر با تصمیم‌های کسی خلق شده که نمی‌دانیم در زندگی واقعی چه اشتراکی دارند.
خانم‌ها و آقایان، به سینما خوش آمدید
دغدغه‌ی جیمز کامرون در آواتارهایش ساختن یک دنیای خیره‌کننده است. دنیایی که پیشاپیش، قبل از این‌که مسیر دراماتیک پیدا کند خارق‌العاده است. کامرون روی طراحی جزئیات هر تکه از این دنیا حساسیتی غیرعادی و کم‌سابقه به خرج می‌دهد و می‌خواهد مثل یک پیکرتراش همه‌ی ریزه‌کاری‌ها را کنترل کند.
خدای مرگ مقابل خدای زندگی در اینی‌شرین
کالم بهای آزادی‌اش، بهای خلاصی از بطالت را با قطع عضو می‌دهد؛ همان تکه‌هایی از بدنش را که برای نواختن ساز نیاز دارد قیچی می‌کند و می‌کوبد به در خانه‌ی پادریک. چارپای محبوب پادریک که شعور ندارد نباید تکه‌های بدن آدم‌ها را بخورد تلف می‌شود.
آفتاب‌سوخته
دوربین فیلم‌برداری واسطه‌ای است برای ثبت لحظاتی از سفر که می‌شود در اتاق هتل، تصاویرش را تماشا کرد برای مرور این‌که همان روز یا دیروز چه گذشته و چه کرده‌اند، از سوی دیگر در زمان حال، تصاویر آن دوربین به کار مرور کل آن گذشته می‌آید.
زندگی و مرگ در برزخ میان دو فرهنگ
باردو نمی‌تواند ما را متقاعد کند که بحران اصلی کجا دارد رخ می‌دهد و قهرمانش چرا سرگشته و آشفته است. می‌فهمیم رسانه‌گریز است و علاقه‌ای به حضور در برنامه‌های تلویزیونی و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی ندارد، اما آیا این مشکل امروز اوست یا همیشه همین بوده؟
پسری که گم شد
حرکت دوربین‌های مؤثر فیلم، قاب‌های زیبایی می‌‌سازد که مینی‌مالیسم روایت در پرهیز از اشاره به بسیاری از جزئیات را جبران می‌کند. آن‌چه در تصویر حذف شده، ما را وادار می‌کند به تقلای ذهنی برای پیدا کردن توضیح برای وقایعی که رخ می‌دهد.