بونگ جون ـ هو

Oscar 2020

اسکار بین‌المللی!

اسکار ۲۰۲۰، قبل از برگزاری، فاقد هیجان و قابل پیش‌بینی‌ به نظر می‌رسید، اما ناگهان به یک غافلگیری تمام‌عیار تبدیل شد. دوره‌ی ۹۲ اسکار، به‌عنوان شبی تاریخی به یاد آورده خواهد شد، از این بابت که فیلمی غیرانگلیسی‌زبان، آن هم نه فیلمی اروپایی، بلکه فیلمی از سینمای کره‌ی جنوبی، جوایز اصلی را دریافت کرد.

اسکار بین‌المللی! ادامه‌ی مطلب

Snowpiercer

وحشی، مثل یک پلنگ زخمی

بقیه‌ی فیلم‌های بلند بونگ جون ـ هو را دیدم: میزبان (۲۰۰۶)، مادر (۲۰۰۹) و برف‌شکن (۲۰۱۳). این سه تا در کنار چهار فیلمی که قبلاً درباره‌شان نوشتم، شامل هفت فیلم بلندی می‌شود که این فیلم‌ساز اهل کره‌ی جنوبی تا به امروز ساخته. سه فیلمی که تازگی دیدم، دوره‌ی میانی کارنامه‌ی بونگ را شکل می‌دهند.

وحشی، مثل یک پلنگ زخمی ادامه‌ی مطلب

Memories of Murder

قاتل کیست؟ نمی‌دانم!

خاطرات قتل از همان ابتدا، با نوشته‌ی ابتدایی‌اش، رویه‌ای نامتعارف در پیش می‌گیرد. قبل از رو‌به‌رو شدن با اولین واقعه، می‌خوانیم که این فیلمی است بر مبنای یک قصه‌ی واقعی، برگرفته از پرونده‌ای جنایی که هرگز به نتیجه نرسید. چنین شروعی برای یک فیلم پلیسی جنایی با زمانی بیش از دوساعت، کاملاً دیوانه‌وار است.

قاتل کیست؟ نمی‌دانم! ادامه‌ی مطلب

Parasite

آن‌چه در زیر پنهان است…

هر خانه‌ای یک زیرزمین دارد. زیرزمینی که پناهگاه بیچارگانی است که حالا مجبورند آن پناهگاه را به آوردگاه تبدیل کنند و به جان هم بیفتند تا درنهایت یکی‌شان بتواند به زندگی در آن بالا ادامه دهد. جنبه‌ی درخشان فیلم در این است که نه فقط به لحاظ داستانی بلکه در کار با میزانسن هم استفاده‌ی فوق‌العاده‌ای از موقعیت بالا/ پایین می‌کند.

آن‌چه در زیر پنهان است… ادامه‌ی مطلب

error: Content is protected !!
پیمایش به بالا