دوره‌های آموزشی

سینما از عشق‌های دوره نوجوانی‌ام است. بامی بلند که می‌شود بر فرازش خیال را به پرواز در آورد، که درنوردید جبر مکان را و زمان را؛ کمانی که می‌شود به مددش شکافت حصار دیدن را، و بودن را؛ و پهنه‌ای که می‌شود به لطف‌اش دور شد از ترس‌ها واضطراب‌ها. جذبه سینما از معدود جذبه‌هایی است که در تمام این سال‌ها به همان شدت پیش در من باقی مانده، عشقی که همچنان مفتون می‌کند و دگرگون. سینما را در تمام این سال‌ها بصورت خودآموز دنبال کرده‌ام، و همواره تلاش ورزیده‌ام با خواندن و دقت در دیدن، عمق این رابطه و شناخت را تا حد امکان بیشتر کنم. درباره دوره‌های سینمایی حسین معززی‌نیای عزیز دورادور چیزهایی شنیده بودم اما از آنجا که تا چند ماه پیش امکان شرکت در آنها نیازمند حضور فیزیکی در تورنتو بود، و از آنجاکه در تورنتو زندگی نمی‌کنم، هیچ‌گاه بطور جدی پیگیرشان نشده بودم. در اوایل فصل بهار مطلع شدم که به مدد معدود فواید پاندمی کرونا، این دوره‌ها قرار است به‌صورت آنلاین و مجازی برگزار شوند. چیز زیادی در مورد ساختار دوره‌ها، کیفیت‌شان، و رویکرد حسین معززی‌نیای عزیز نمی‌دانستم اما علاقه‌ام به سینما و دیدن لیست جذابی از کارگردان‌ها و فیلم‌‌های مورد علاقه‌ام در دوره «هرکسی سینمای خودش‌» موجب شد که چند ماه پیش برای اولین بار در یکی از این دوره ها ثبت‌نام کنم، و چه اتفاق خجسته‌ای بود آشنایی با این دوره‌ها و ثبت نام در آنها! به واسطه تجربه معلم بودن دریافته‌ام که خلق امکانی جذاب و پربار برای آموختن، هم نیازمند عمق و غنای دانش است و هم شور، خلاقیت، جدیت و انضباط در ارائه و انتقال آن. برای من تجربه شرکت در دوره‌های حسین معززی‌نیای عزیز ترکیبی از هردوی اینها بوده، و از این رو بسیار آموزنده و در عین حال جذاب و دلنشین. در چند ماه گذشته، دو دوره هرکسی سینمای خودش و دوباره بنواز سام! را پشت سر گذاشته‌ام، و این دوره ها برایم حکم نفس کشیدن در هوایی تازه‌ را داشته‌اند. به مدد این دوره‌ها به وضوح احساس می‌کنم که لایه‌هایی جدید به دریافت و شناخت‌‌ام از سینما افزوده شده، هم از منظر مواجهه‌‌‌ و تحلیل کلان معنا و فلسفه و زیبایی شناسی سینما (به عنوان مثال از طریق شناخت و فهم بهتر ژانرها، قراردادها، و بسترهای تاریخی آنها؛ آشنایی با فرم و چگونگی درهم تنیدگی‌اش با مضمون و محتوا در خلق معنا و خودآگاهی؛ یا مواجهه با سینما در بستر جهان فانتزی‌ها یا ابهام‌ها برای بازنمایی واقعیت)، و هم از منظر مواجهه و بررسی المان‌های خردتر سینما همچون میزانسن، دکوپاژ، تدوین، سینماتوگرافی و بازیگری و نقش کلیدی آنها در تحلیل‌های کلان‌تر از سینما. ماحصل دانش وسیع، منش والا، و صبر و کوشش‌های بی‌دریغ و آشکار حسین معززی‌نیای عزیز در طول این دوره ها آموخته‌هایی ارزشمند و گرانبها بوده که به تجربه من در‌ تماشا و دریافت فیلم‌ها غنا و ابعادی تازه افزوده، که از طریق آنها برایم امکان دسترسی به گونه‌هایی جدیدتر و وسیع‌تر از دریافت و شناخت فراهم شده، دریافت و شناختی که تنها به جهان سینما و تصویر محدود نمی‌ماند و در خودآگاهی و روان‌مان نیز سراریز می‌شود. بدون هیچ اغراق یا تعارفی، تجربه‌ دوره‌های سینمایی حسین معززی‌نیای عزیز و آموخته‌هایم از این دوره‌ها در زمره لذت‌بخش‌ترین، پربارترین، و یگانه‌ترین تجربه‌ها و آموخته‌های دوران پانزده‌ساله مهاجرتم بوده. تردید ندارم که اگر علاقه و کنجکاوی حتی مختصری نسبت به سینما و فهم بهتر آن دارید، از دوره‌های حسین معززی‌نیای عزیز بی‌بهره نخواهید ماند. دم‌اش همیشه گرم و سرش هماره خوش باد، و دوره‌های سینمایی‌اش همیشه برقرار!