اولین فیلم آندری زویاگینتسف را دیدیم به نام بازگشت. به بهانه‌ی این فیلم که حال‌و‌هوایی رازآمیز و روایتی «مبهم» دارد، و عامدانه، اطلاعات اساسی را حذف می‌کند، درباره‌ی قواعد طراحی این جنس فیلم و شکل تأثیرگذاری چنین رویکردی در روایت حرف می‌زدیم. به نکته‌ای اشاره شد که به‌گمانم در مباحث درک فیلم، مهم و اساسی است.
در تاریکیِ آرامش‌بخش تالار سینما که تماشاگر خود را فراموش می‌کند، هویت‌مان را از دست می‌دهیم و در یک خلوت همگانی شراکت می‌کنیم که دنیای واقعی را از ما دور نگه می‌دارد. هر کس مجبور بوده در سینمایی که به‌اندازه‌ی کافی تاریک نشده به تماشای فیلمی بنشیند به این امر پی برده که «تاریکی» یک عایق اساسی است.
شرکت در مراسم تماشای فیلم ادامه‌ی مطلب
سینما هنر است. نقد با فیلم به‌عنوان یک اثر هنری سر و کار دارد. نقد عبارت است از تبدیل کردن موضوع یک اثر هنری [فیلم] به موضوع یک اثر هنری دیگر [ادبیات]. نقد، از ادبیات به‌عنوان یک فرم هنری استفاده می‌کند برای صحبت درباره‌ی اثر هنری دیگری که اسمش فیلم است.
عده‌ی دیگری هم به منطق کسانی که عملکرد نت‌فلیکس را تخریب جایگاه سالن‌های سینما دانسته‌اند ایراد گرفته‌اند و مدعی شده‌اند اغلب ۸ هزار عضو آکادمی در خانه می‌نشینند، دی‌وی‌دی فیلم‌ها را می‌بینند و بر اساس همان‌ها رأی می‌دهند، پس چه تفاوتی دارد فیلم‌های نت‌فلیکس داوری شوند یا محصولات کمپانی‌های سنتی تولید فیلم.
فرشته‌ی مهربان یا تازه‌واردِ مزاحم؟ ادامه‌ی مطلب
انتقاد از نتایج مراسم اسکار و متلک گفتن به سلیقه‌ی اعضای آکادمی کم‌کم به ابتذال کشیده شده. در این‌که اسکار صد جور عیب و ایراد داشته و دارد شکی نیست، اما کسانی که این روزها نق می‌زنند و از انتخاب‌های امسال تا کل تاریخ اسکار را دست می‌اندازند، ظاهراً چند نکته را به‌کلی فراموش کرده‌اند…
اگر تاریخ تکرار شود ادامه‌ی مطلب
بر خلاف تو من فکر می‌کنم چرنوبیل سریال خوبی است و توانسته یک موقعیت ملتهب را جوری بازسازی کند که ما حس‌ش کنیم اما البته که این سریال را آمریکایی‌ها ساخته‌اند و بدیهی است که موضوع از زاویه دید آنها روایت می‌شود، همان‌طور که اگر این داستان را روس‌ها روایت کنند از زاویه دید خودشان روایت می‌شود.
تیپیکال آمریکایی، تیپیکال مبتذل ادامه‌ی مطلب
