طراحی موقعیت‌های پر تنش که همیشه حول سؤال اصلی (قاتل کیست؟) بنا می‌شود، جزء حذف‌نشدنی یک قصه‌ی پلیسی است. این نوع قصه، مخاطب را تشویق به پی‌گیری اطلاعاتی می‌کند که ذره ذره داده می‌شود تا «تعلیق» حفظ شود، اما در کنارش شخصیت‌ها هم شناخته می‌شوند. موقعیت‌های ملتهب، بستری برای توضیح شخصیت محسوب می‌شوند نه این‌که خودشان هدف باشند.
یک قصه‌ی پلیسی مرغوب چطور چیزی است؟ ادامه‌ی مطلب
در طول تماشای رادیوگرافی یک خانواده دو بار شگفت‌زده شدم! ابتدا تحت تأثیر قرار گرفتم از زحمتی که برای تولید فیلم کشیده شده؛ آماده‌سازی دقیق منابع آرشیوی، و انتخاب درست میان عکس‌ها و فیلم‌هایی که مورد نیاز بوده تا روایت را شکل دهد. در درک هوشمندانه‌ی فیلمساز از مصالح کارش و ساختاری که برگزیده تردیدی وجود ندارد.
تابلوی سیاه/سفید یک خانواده ادامه‌ی مطلب
در میان تولیدات سینمایی یکی دو سال اخیر، به‌تدریج سر و کله‌ی فیلم‌هایی پیدا می‌شود که در واکنش به پرونده‌های پر و سر و صدای آزار جنسی زنان (خصوصاً روایت‌های مربوط به تعرض‌های مردان در صنعت تولید فیلم) ساخته شده‌اند.در این هفته‌ها ابتدا دستیار را دیدم و بعد، زن جوان آینده‌دار را.
ترکیب ریفکین با همسرش همان‌قدر ناجور است که ترکیب همسر ریفکین با فیلیپ (جوان فیلمساز ژیگولوی جشنواره‌پسند)، ترکیب ریفکین با خانم دکتری که عاشقش می‌شود هم همان‌قدر ناجور که ترکیب خانم دکتر با همسر نقاشش. بنابراین طبق رسم همیشگی، با مجموعه‌ای از زوج‌های ناجور طرفیم.
تکراری است؟ هست، اما چه ایرادی دارد؟! ادامه‌ی مطلب
منک از یک سو دارد دوران شکوه و اقتدار سینما در دنیا را برای ما بازسازی می‌کند. سال‌هایی که سینما واقعاً مهم بود و می‌توانست در جایگاه مؤثرترین رسانه، سبک زندگی مردم، تلقی‌های مبنایی‌شان از جامعه، و دیدگاه سیاسی‌شان را بسازد و هدایت کند.
یک چریک در هالیوود ادامه‌ی مطلب
داستان یک شهر را دنبال می‌کنیم و زنی که پیوندی باستانی با تاریخ این شهر دارد. شهری که دو لایه دارد (کهن و معاصر)، بالا و پایین دارد (آب و خشکی)، اوندین هم دو چهره دارد؛ چهرهی اولش گاهی به‌تناسب شغلش روایت‌گر توسعه‌ی مدرن این شهر است و چهرهی دومش، تجسم همان ملکه‌ی دنیای زیرین.
جاودانگی در قلمرو زیرین ادامه‌ی مطلب
دغدغه‌های مضمونی کلی رایکارد نیست که به این فیلم‌ها اهمیت و اعتبار می‌دهد. مهارت او در حذف بسیاری از موقعیت‌های متداول و مکث غیرعادی و بیش از حد بر موقعیت‌هایی که کمتر ممکن است ببینیم، باعث شده تماشای فیلم‌هایش پیش از هر نتیجه‌گیری محتوایی، به یک تجربه‌ی زیبایی‌شناسانه‌ی عمیق تبدیل شوند.
خط فرضی درباره‌ی زن و شوهری است که گرچه در جامعه‌‌ای مدرن زندگی می‌کنند اما در اصل، یکی‌شان ارباب و دیگری، کنیز است. فیلمساز قبل از شروع به نوشتن فیلم‌نامه‌اش می‌داند که می‌خواهد هشدار دهد این موقعیت، یک موقعیت قرون وسطایی است و قوانین سنتی کشور هم به تداوم این رابطه دامن می‌زند.
ملاحظاتی درباره‌ی تفاوت سینما با توییتر ادامه‌ی مطلب
پلیس فاسد/ جنایتكار همیشه یك قدم از قانون جلوتر است و به همین دلیل، هیچ‌وقت دستگیر نمی‌شود. پس پلیس درستكار قصه‌ی ما یا باید با این وضعیت كنار بیاید، یا این‌كه قانون را كنار بگذارد و در آن لحظه كه یقین پیدا كرد رو‌به‌روی تبهكار مورد نظر قرار گرفته، اسلحه را بكشد.
جنایتكار یك قدم از قانون جلوتر است ادامه‌ی مطلب
آقای گتو، بهترین ساعت‌ساز جنوب، استخدام شده تا ساعت دیواری بزرگی برای نصب در ایستگاه قطار شهر بسازد. وقتی در روز افتتاح، ساعت شروع به كار می‌كند، عقربه‌هایش خلاف جهت حركت می‌كند. حتماً نقصی در كار است، چون شرط سالم بودن یك ساعت این است كه عقربه‌هایش جلو برود تا «زمان» را نشان دهد.
