فیلم به اندازه‌ی یک تریلر نفس‌گیر (حتماً بیش از یک تریلر نفس‌گیر) مو به تن تماشاگر سیخ می‌کند. نه فقط بابت تماشای موقعیت‌هایی باورنکردنی، و نه فقط به‌خاطر دل‌شوره بابت بزرگ‌ترین تصمیم الکس، بلکه بابت همراهی ناگزیر با آدمیزادی که لب خطر زندگی می‌کند. لب خطر؟ توصیفاتم ناقص است! موقعیت خطیرتر از این‌هاست.
به‌تدريج دیدم عده‌ای از مشاهير تاريخ كه برای ما جايگاه اسطوره‌ای پيدا كرده‌اند در مواردی نه‌چندان معدود، كم‌وبيش خباثت‌هایی به خرج داده‌اند و ما بی‌خبر بوده‌ایم و در آن سو هم هيولاهايی كه برای‌مان ساخته‌اند آن‌قدرها شاخ و دم نداشته‌اند. شکل روایت فیلم، به‌تدریج تقسیم‌بندی سیاه و سفید ذهن‌مان را سست .می‌کند
این فیلم مستند ضیافتی است برای سینمادوستان تا ببینند هنوز چه نکاتی درباره‌ی این سکانس و علاوه بر آن، درباره‌ی تأثیرپذیری فیلم روانی از وضعیت اجتماعی آن سال‌های آمریکا و تأثیرگذاری‌اش بر فرهنگ عامه‌ی سال‌های بعد وجود دارد که نمی‌دانسته‌ایم. نام فیلم اشاره دارد به تعداد پلان‌ها و برش‌های سکانس مشهور فیلم روانی.