سپتامبر 2019

اهمیت فیلم در این است كه خودش را جدی نگرفته اما مخاطبش را جدی گرفته و تلاش كرده بهترین نتیجه را تحویل آن كسی بدهد كه آمده تا فیلم دیگری از یك مجموعه‌ی قدیمی را تماشا كند متكی به همان قراردادهای سنتی. خصوصیت قابل تحسین فیلم این است كه از ماهیت فانتزی مجموعه عدول نمی‌كند.

شاید نباید منتظر بمانیم در آینده هم پروژه‌های خارج از كشور فرهادی همان حال و هوای فیلم‌های شاخص كارنامه‌اش را برای ما زنده كند. شاید بهتر باشد از حالا به بعد وجود هم‌زمان دو اصغر فرهادی را بپذیریم كه كارنامه‌ی كم و بیش مستقلی دارند. قائل شدن این تفاوت باعث می‌شود تحلیل منصفانه‌تری انجام دهیم.

دانكرك را روی پرده‌ی آی‌مكس دیدم، در ابعاد بزرگ، با صدای عالی، در بهترین شرایط و البته كه با توقع بسیار. فیلمی است عظیم و جاه‌طلبانه كه تلاش می‌كند با كنار هم چیدن جزئیات یك موقعیت حماسی در اوایل جنگ جهانی دوم، ما را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

در روزهای نمایش عمومی مغزهای کوچک زنگ‌زده در مجادله میان هواداران و مخالفان فیلم، مدام از تعبیر «کپی کردن» استفاده می‌شد. در یادداشت‌ها یا کامنت‌های مخالفان فیلم، هومن سیدی متهم می‌شد به کپی کردن از بعضی فیلم‌ها و مشخصاً به فیلم مشهور شهر خدا اشاره می‌شد که فرناندو مه‌یر‌لس در سال ۲۰۰۲ ساخته.

پیتر پارکر از حضور در یک تور تفریحی ـ ‌علمی به دور اروپا استقبال کرده تا از شر مسئولیت‌های ابرقهرمانی‌اش خلاص شود، اما نیروهای شرور دست از سرش برنمی‌دارند و او را در ونیز، لندن و پراگ هم تعقیب می‌کنند. بنابراین قهرمان ما حالا ناچار است وسط بناهای کهن شهرهای توریستی اروپایی ورجه وورجه کند.

اصل بحث این است كه بزم رزم یك فیلم مستند است كه «درست» ساخته شده. مهم‌ترین امتیازش همین است. یعنی به قواعد وفادار بوده، كم نگذاشته، جای خالی ندارد، از آن طرف بام هم نیفتاده كه بخواهد از موضوعش سوء‌استفاده كند و بی‌خودی شلوغ كند. همه چیز به قاعده است و در عین حال كم نیست.

ساحره یک فیلم ترسناک برآمده از اغلب دست‌مایه‌های رایج در فیلم‌هایی است که با تسخیر روح، جادوی سیاه، طلسم، نفوذ روح پلید در بدن حیوان یا انسان و گردهمایی‌های شرورانه‌ سر و کار داشته‌اند. فیلم‌ساز از همه‌ی آن‌چه در طول تاریخ قصه‌گویی و سینما خوانده یا دیده استفاده کرده برای خلق موقعیتی وهم‌ناک.

از طرف‌داران سرسخت نظریه‌ی «مرگ سینما» دعوت می‌کنم یک بار سری به این جشنواره بزنند تا ببینند همه با چه اشتیاقی توی صف می‌ایستند و با چه جدیتی فیلم می‌بینند. این دوره از جشنواره با بلیت‌های حدوداً سی دلاری بیش از سیصد هزار تماشاگر داشت و من در هیچ کدام از نمایش‌های مردمی، صندلی خالی در سالن ندیدم.

چاقوهای از غلاف بیرون‌آمده فیلم جدید رایان جانسون است که وسط اشتغال مداوم به تولید قسمت‌های مختلف جنگ‌های ستاره‌ای آن را نوشته و کارگردانی کرده. رایان جانسون زمانی برایم اهمیت خاص پیدا کرد که دنبال نام کارگردان بهترین اپیزود کل سریال برکینگ بد می‌گشتم (اپیزود چهاردهم از فصل پنجم) و به اسم او رسیدم.