فیلم مستند می‌دونستم کار تو بود ثبت خاطرات چهره‌هایی است که با کازال کار کرده‌اند: آل پاچینو، مریل استریپ، فرانسیس فورد کاپولا، سیدنی لومت، رابرت دنیرو، جین هکمن و… در کنار اینها بازیگرانی از نسل جدید مثل استیو بوشمی، سم راکول و فیلیپ سیمور هافمن درباره‌ی کازال حرف می‌زنند و تسلط‌شان بر ریزه‌کاری‌های بازی او و نقش‌هایش را به رخ می‌کشند.
فیلمساز که مشخص است عاشق تاریخ سینماست، به جای ناخنک زدن به مضامین «عمیق» همه‌پسند، تلاشش را صرف دوباره‌سازی شوخی‌های مشهور لورل و هاردی کرده و به همراه دو بازیگر درجه یکش وقت زیادی صرف باورپذیر درآوردن فیگورها و جزئیات رفتار دو ستاره‌ی تکرارنشدنی سینمای کمدی کرده. فیلم، دستاورد بزرگی است برای بازسازی شمایل دو بازیگر فقید.
این فیلم مستند ضیافتی است برای سینمادوستان تا ببینند هنوز چه نکاتی درباره‌ی این سکانس و علاوه بر آن، درباره‌ی تأثیرپذیری فیلم روانی از وضعیت اجتماعی آن سال‌های آمریکا و تأثیرگذاری‌اش بر فرهنگ عامه‌ی سال‌های بعد وجود دارد که نمی‌دانسته‌ایم. نام فیلم اشاره دارد به تعداد پلان‌ها و برش‌های سکانس مشهور فیلم روانی.
